Ekim ayı sonlarıydı. Kalkan Mustafa Kocakaya Kız Teknik ve Meslek Lisesi’nde okul temsilciliği için sınıf temsilcileri seçildi. Temsilcilerin belli olmasıyla birlikte okul çapında büyük bir heyecan ve rekabet başladı. Diğer okul temsilcisi adaylarına göre ilk adımı ben attım. Okulumuzun değişik yerlerine kendimi tanıtan ve yapacağım icraatları anlatan pankartlar astım. Bu ilk adımım, okul genelinde büyük ilgiyle karşılandı. Öğrencilerden gelip taleplerini bildirenler, isteklerini ifade edenler oldu. İki gün sonra çalışmalarımın devamı olarak bütün sınıfları tek tek dolaşarak kendimi tanıttım ve seçim vaatlerimi sundum. Bu işi çok ciddiye alarak Kalkan Belediyesine gittim, derdimi anlattım ve destek istedim. Onlar da memnuniyetle bana destek vereceklerini ifade ettiler. Bunu resmi bir yazıyla da belgelediler.
Ertesi
gün bu desteği okulda arkadaşlarıma da duyurdum. Bu, bana olan güvenin daha da
artmasına sebep oldu. Tabi ben tüm bunlarla uğraşırken diğer adaylar da
propaganda sürecine devam ettiler.
Ve
nihayet seçim günü geldi. 1 Kasım 2013 Cuma. Hayatımın en heyecanlı günlerinden
biriydi diyebilirim. Gece bile doğru dürüst uyuyamamıştım. Yine gün boyu seçim
saatini bekledim. Saat 13.00’de seçim başladı. İlk olarak biz adaylar oyumuzu
kullandık. Daha sonra dışarı çıktık ve seçim sonucunu beklemeye koyulduk. Ve
yaklaşık 1 saat sonra tüm öğrenciler bahçede toplandı ve sonuçlar açıklandı.
Ben seçilmiştim. Tam 147 oyla okul öğrenci temsilcisi ben olmuştum. Kendimi ilk kez bu kadar önemli ve mutlu hissettim. Sahneye çıktığımda kendimde değildim. Duygularımı ifade
etmek
zordu. Ama anladım ki engelli olmam hiçbir şeye engel değilmiş. İnsan isterse
ve çalışırsa istediği her şeyi elde edebilir ve başarılı olabilirmiş.
Şimdi
de okulumda arkadaşlarımın isteklerini ve düşüncelerini değerlendirerek onlara
yardımcı olmaya çalışıyorum. Arkadaşlarımla, öğretmenlerim ve idare arasında
bir köprü olduğumun farkındayım. Ve okulum için elimden gelenin en iyisini
yapmaya çalışıyorum.
Ömer
İŞLER